Oczy Antarktyki

Niebieski kwiat i kolce, niebieski kwiat i kolce. Shrek - film Pamiętacie scenkę z kultowego filmu animowanego Shrek, w której Osioł biegał i szukał kwiatu z kolcami? - Było by lepiej gdybym nie był daltonistą! – krzyknął na koniec poszukiwań. Czasem tak właśnie się można poczuć w życiu codziennym, patrząc na coś i zupełnie tego nie dostrzegając. Nie mija nas to odczucie również tu w Antarktyce. Dzień był ciepły, taki oznajmiający prawdziwe Antarktyczne lato. Wraz z ekipą monitoringu hydrologicznego wybraliśmy się na odcinek pod Baranowskiego. Powody i strategie przybycia na to miejsce były jednak zupełnie odmienne dla obu monitoringów. Gruzownicy prowadzili swoje pomiary, a Pingwiniarze rozpoczęli poszukiwania przysłowiowej igły w stogu siana. Rybitwy antarktyczne zakładają gniazda na ziemi. Budują je z niewielkich kamyczków, tak że dla nie wprawionego oka zupełnie jest ono niezauważalne. W samym gnieździe, czy to jaja czy pisklęta, są równie tr

Głusza

Różnica między ludźmi, którzy realizują swoje marzenia, a całą resztą świata nie polega na zasobności portfela. Chodzi o to, że jedni całe życie czytają o dalekich lądach i śnią o przygodach, a inni pewnego dnia podnoszą wzrok znad książki, wstają z fotela i ruszają na spotkanie swoich marzeń – Wojciech Cejrowski Długo nic nie było. Ale dobrze, przerwy są potrzebne. Dają moment wytchnienia i zastanowienia nad różnymi rzeczami. A jest się nad czym zastanawiać. Minęło 300 dni pobytu na stacji. Pozostało 55 dni do planowanego przypłynięcia statku i zmiany ekipy. A później... Kilka dni na statku, lądowanie w Argentynie i... Właśnie i co dalej? Czasu jest niewiele, a pomysłów co nie miara. Na początek jednak kilka słów, które mocno na mnie w ostatnim czasie oddziaływały. Nie moich, cytowanych, ale jakże trafnych. Myślę, że każdy z nas czasem potrzebuję pewnej refleksji, a przecież życie na "końcu świata" jest dobrym miejscem do rozważań. Z resztą pomyśl...

Noc Biologów

Znajdować radość tylko w pójściu do przodu, wciąż do przodu. To jest moje szaleństwo, a ja się go trzymam i nurzam się w nim. Kari Herbert (z książki Żony polarników. Siedem niezwykłych historii ) Siedzę właśnie na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach, wydział Matematyczno-Przyrodniczy, gdzie o godzinie 17 rozpocznie się Noc Biologów. Zostałem zaproszony na ową imprezę przez Zespół Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych. Pośród wielu wykładów pierwszym będzie mój, co stanowi zaszczyt i nie lada wyzwanie. Pojawiłem się na miejscu dużo wcześniej, by upewnić się czy oby na pewno wszystko będzie działać. Tak więc siedzę teraz w sali 213, prezentacja jest już podłączona, a ja czekam na pierwsze osoby które zajmą, jak na razie puste miejsca widowni. Idąc do sali na korytarzu minąłem gablotę, która od razu zwróciła moją uwagę. "Okazy flory i fauny zebrane podczas XIII Wyprawy Antarktycznej Instytutu Ekologii PAN na Ging George Isl

Amfitryta

Podróżowanie – pozostawia cię bez słów, a potem zamienia w gawędziarza . Ibn Battuta Ukrywająca się za roślinnością kawia Cavia spp. Argentyna, Mar del Plata. Każdy z Was kojarzy świnkę morską prawda? Zwierzę hobbistycznie hodowane w wielu domach. Do Europy trafiło już w XVI wieku , a pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie żyje na wolności, ale także hodowane jest w celach konsumpcyjnych. A jeśli zapytam kto z was zna kawię domową? Na kilku twarzach pewnie pojawia się uśmiech, na kilku kolejnych zdziwienie i zaciekawienie o co właściwie chodzi. Ja kawię domową miałem okazję oglądać na wolności w Argentynie, podczas podróży z Polski do Antarktyki. W roku 2015 opublikowane zostało Polskie nazewnictwo ssaków świata.* Publikacja być może potrzebna, lecz jednocześnie wprowadzająca nie małe zamieszanie zarówno wśród biologów i przyrodników, jak i przeciętnego Nowaka, czy Kowalskiego. O ile ze zmianą nazwy z świnka morska na kawia domowa można się zgodzić, o tyle kilka i

Jegomość

Podróżowanie jest brutalne. Zmusza cię do ufania obcym i porzucenia wszelkiego co znane i komfortowe. Jesteś cały czas wybity z równowagi. Nic nie należy do ciebie poza najważniejszym – powietrzem, snem, marzeniami, morzem i niebem Cesare Pavese Antarktyka to dla mnie spełnione marzenie. Ale o tym było już niejednokrotnie. Naprawdę fajne jest to, że spełniając duże marzenie, jednocześnie spełnia człowiek wiele maleńkich. Wyjazd w te dzikie, niedostępne strony to dla mnie marzenie samo w sobie. Ale w nim samym ukryte są pojedyncze małe historie, małe elementy układanki pośród których wszystko tworzy jednolitą całość. Wiedziałem, że nie wszystko może się udać tak jak bym chciał. Przecież życie pisze własne scenariusze, także podczas tej wyprawy. Bardzo chciałem w trakcie tej wyprawy zobaczyć jeden z gatunków pingwinów. Wiedziałem jednak, że jest to mało prawdopodobne. Na Wyspie Króla Jerzego gatunek ten jest niezwykle rzadkim gościem. Jego wizyty są zdecydowanie

Oczy Antarktyki subskrybuj

Posty

Atom

Posty

Komentarze

Atom

Komentarze

Odwiedzający

oczyantarktyki

Zobacz profil

Obsługiwane przez usługę Blogger